'ചിരിക്കാന്‍ മാത്രം അറിയാവുന്ന വിശ്വംഭരന് തന്റെ പേരു പറഞ്ഞ് കൂട്ടുകാര്‍ കരയുന്നത് ഇഷ്ടമാവില്ലല്ലോ'
ആ മനസ്സ് എനിക്ക് വായിച്ചെടുക്കാനാവുമായിരുന്നു, അതൊരു മലയാളിയുടെ മനസ്സാണല്ലോ...
എന്റെ കൈയില്‍ സാറിന് തരാന്‍ ഒന്നുമില്ല. രോഗിയായതോടെ എല്ലാം... എല്ലാം.. തീര്‍ന്നു സാറേ...
'ഞാനും പണ്ട് ഇതു പോലെ ഒരു സ്‌റ്റേജിലിരുന്നതാ, എത്രയെത്ര മെഡലുകൾ... എത്രയെത്ര പൊള്ളയായ വാഗ്ദാനങ്ങൾ..'
കാശുണ്ടോ കൈയില്‍ കാര്‍ന്നോരേ... ശേഷം പറഞ്ഞ വാക്കുകള്‍ മാവേലിക്കറിയാത്ത മലയാളമായിരുന്നു...
ചരമ പേജ് സൂക്ഷിച്ചു വായിക്കും; മരിച്ചവരുടെ ഫോട്ടോകള്‍ക്കിടയില്‍ ഞാന്‍ ഉണ്ടോ എന്നറിയാനാണ്
നമ്മുടെയൊക്കെ ചിന്താഗതിയും മനഃസ്ഥിതിയും പോലെ വാച്ചും അനങ്ങാപ്പാറയായിരിക്കുന്നല്ലോ...
© Copyright Mathrubhumi 2021. All rights reserved.