സച്ചിദാന്ദൻ
പേറ്റുചോര തുടയ്ക്കാതെ
ഉപേക്ഷിച്ച കുട്ടിയെ
ആരെങ്കിലും വാത്സല്യത്തോടെ
ഒരുമ്മ കൊടുത്ത്
എടുത്തുകൊണ്ടു പോകും വരെ
ഒളിച്ചു നില്ക്കുന്ന അമ്മയെപ്പോലെ
ഞാന് എന്റെ കവിതയെ
പിറന്ന പടി തെരുവില് കിടത്തി
അതിന്റെ നിലവിളി കേട്ട്
ഒളിച്ചു നില്ക്കുന്നു:
അത് നിങ്ങളുടേതാകും വരെ.
എന്നെങ്കിലുമൊരിക്കല്
അവള് എന്നെ തിരിച്ചറിഞ്ഞു
സ്നേഹിക്കുകയോ ശകാരിക്കുകയോ
ചെയ്യുമെന്ന പ്രതീക്ഷയില്...
Content Highlights: world poetry day poem upeksha by satchidanandan
Also Watch
Share this Article
Related Topics
RELATED STORIES
വാര്ത്തകളോടു പ്രതികരിക്കുന്നവര് അശ്ലീലവും അസഭ്യവും നിയമവിരുദ്ധവും അപകീര്ത്തികരവും സ്പര്ധ വളര്ത്തുന്നതുമായ പരാമര്ശങ്ങള് ഒഴിവാക്കുക. വ്യക്തിപരമായ അധിക്ഷേപങ്ങള് പാടില്ല. ഇത്തരം അഭിപ്രായങ്ങള് സൈബര് നിയമപ്രകാരം ശിക്ഷാര്ഹമാണ്. വായനക്കാരുടെ അഭിപ്രായങ്ങള് വായനക്കാരുടേതു മാത്രമാണ്, മാതൃഭൂമിയുടേതല്ല. ദയവായി മലയാളത്തിലോ ഇംഗ്ലീഷിലോ മാത്രം അഭിപ്രായം എഴുതുക. മംഗ്ലീഷ് ഒഴിവാക്കുക..