കവിതകളെ ഇഷ്ടപ്പെടാനുള്ള 82 കാരണങ്ങള്‍ അഥവാ 'തിളങ്ങുന്ന ഇളംമഞ്ഞ'യുടെ ഉന്മാദം!

മകനോടൊത്തുള്ള
പുലര്‍കാല
നടത്തങ്ങളില്‍
തിരികെ കിട്ടുന്നു
നഷ്ടമായ ഭൂമി.'
വ്യാഖ്യാനമോ വിശദീകരണമോ ആവശ്യമില്ലാത്ത വിധം സുതാര്യമാണ് ഈ കവിതയുടെ ഘടന. നഷ്ടനൈര്‍മ്മല്യങ്ങളുടെയും നഗ്‌നനൈര്‍മ്മല്യങ്ങളുടെയും വീണ്ടെടുപ്പാണ് മകനോടൊത്തുള്ള നടപ്പുകള്‍. അത്തരം നടപ്പുകളെയാണ് ഷെരീഫ് കവിതയെന്നു വിളിക്കുന്നത്. കവിതയിലേയ്ക്കുള്ള നടപ്പുകളിലെല്ലാം ഇയാള്‍ തന്നിലെ കുട്ടിയെയും കൂടെ കൂട്ടുന്നു. അയാള്‍ ആ കുട്ടിക്ക് ചൂണ്ടിക്കാണിച്ചു കൊടുക്കുന്നവയാണ് ഈ കവിതകളോ കാഴ്ച്ചകളോ. കാഴ്ച്ചകള്‍ അങ്ങനെ, സ്വയമേവ, കവിതകളാവുന്നു. കാഴ്ച്ചയോട് ഒന്നും കൂട്ടിച്ചേര്‍ക്കാതെ നിശ്ശബ്ദതയാല്‍ അവയ്ക്ക് ചട്ടമിടുന്നവന്റെ നോട്ടമാകുന്നു അപ്പോള്‍ കവിത. ഈ രീതി മലയാളിക്ക് പലപ്പോഴും അസാധ്യമോ അപ്രാപ്യമോ ആണ്. കാരണം കാഴ്ച്ചയുടെ മേലെഴുത്താണ് നമുക്ക് കവിത. എഴുതുന്നതിലെല്ലാം കവിയുടെ കൈപ്പാട് തെളിയണമെന്ന നിര്‍ബ്ബന്ധമുള്ളവര്‍ അങ്ങനെ ചെയ്യുമ്പോള്‍ കവിത മലിനപ്പെടും. ഈ മാലിന്യമില്ല ഷെരീഫിന്റെ കവിതകളില്‍.
'തെളിഞ്ഞ
ആകാശത്ത്
ഇളംകാറ്റിലാടുന്ന
മുരിങ്ങക്കായ' എന്ന കവിതയ്ക്ക്, കാഴ്ച്ചയ്ക്ക്, 'ഞായറാഴ്ച്ച' എന്നുപേരു നല്‍കി കൃതാര്‍ത്ഥനാകുന്ന കവിയെക്കാണാം ഈ കവിതകളിലൊന്നില്‍.

'അസോളകള്‍ മൂടിയ
ആ ചെറുകുളത്തില്‍
ഒരു ആമയുണ്ട്' എന്നെഴുതിയാല്‍ മാത്രം മതി അതു കവിതയാകും എന്ന് ഷെരീഫിനറിയാം. കാരണം അത് രണ്ടു കുട്ടികള്‍ക്കിടയില്‍ വിനിമയം ചെയ്യപ്പെടുന്ന ഒരു വിശുദ്ധസ്വകാര്യം പോലെയാണ്. അത്തരമൊരു സ്വകാര്യമാണ് കവിത, ഷെരീഫിന്. ഈ നിരുപാധികതയുടെ ദര്‍ശനത്തെ ഏറ്റവും സാന്ദ്രമായി വാങ്മയപ്പെടുത്തുന്ന ഒരു കവിതയുണ്ട് ഈ സമാഹാരത്തില്‍. അതും ആമകളെക്കുറിച്ചാണ് അഥവാ ആമയുടെ ആമത്തത്തെക്കുറിച്ച്. ഷെരീഫിന്റെ കവിത്വത്തില്‍ എനിക്കു വിശ്വാസം വളര്‍ത്തുകയും എന്നെ അന്തമില്ലാത്ത വിസ്മയത്തിന്റെ ലഹരിയിലാഴ്ത്തുകയും കെ.ഷെരിഫ് എന്ന പേരിനു താഴെ ഞാന്‍ ആദ്യം വായിക്കുകയും ചെയ്ത കവിതയാണത്. എടുത്തുകാട്ടാന്‍ പ്രേരിപ്പിക്കുന്ന എണ്ണമറ്റ മറ്റു കവിതകളുടെ കൂട്ടത്തില്‍ നിന്ന്,അതിനാല്‍, ആ കവിത മാത്രം ഇവിടെ എടുത്തെഴുതുന്നു (ഇതെഴുതിയ ആള്‍ കവിയാണെങ്കില്‍ അതിന് ഇതില്‍പ്പരം ഒരു കാവ്യസാക്ഷ്യം വേണ്ട എന്നതിനാലും) -
'ആമകളെ
ഇഷ്ടപ്പെടാന്‍
എനിക്ക്
വേറെ ന്യായങ്ങളൊന്നുമില്ല
അവ ആമകളാണെന്നതല്ലാതെ'.
കവിതകളെ ഇഷ്ടപ്പെടാനും വേറെ ന്യായങ്ങളൊന്നുമില്ല, അവ കവിതകളാണെന്നതല്ലാതെ. പക്ഷേ നമ്മുടെ നിരൂപകര്‍ പലപ്പോഴും ആമകളെ കവിതകളായും കവിതകളെ ആമകളായും തെറ്റിദ്ധരിക്കുന്നു; കട്ടിയേറിയ പുറന്തോടുള്ളത് ആമയാണ്, കവിതയല്ല എന്ന വസ്തുത വിസ്മരിച്ചു കൊണ്ട്.