സാങ്കേതികവിദ്യകളിലുണ്ടാകുന്ന വന്കുതിച്ചുചാട്ടം തൊഴിലുകള് ഇല്ലാതാക്കുമോ എന്ന ചോദ്യം ഇപ്പോള് വ്യക്തികളെയും സമൂഹത്തെയും ഒരുപോലെ ചിന്തിപ്പിക്കുന്നുണ്ട്. എന്നാലിതൊരു പുതിയ ചോദ്യമല്ല. 1589-ല് ഒരു തയ്യല്മെഷീന് കണ്ടുപിടിച്ച വില്യം ലീ അത് അന്നത്തെ ബ്രിട്ടീഷ് രാജ്ഞിയെ കാണിക്കാനും നാട്ടില് വ്യാപകമായി പ്രചരിപ്പിക്കാനും ശ്രമിച്ചു.
പക്ഷെ, രാജ്ഞി അദ്ദേഹത്തെ പ്രോത്സാഹിപ്പിച്ചില്ലെന്ന് മാത്രമല്ല,''മിസ്റ്റര് ലീ, താങ്കളുടെ ലക്ഷ്യം നല്ലതാണെങ്കിലും എന്റെ പാവപ്പെട്ട പ്രജകളോട് ഇത് എന്തുചെയ്യുമെന്ന് നിങ്ങള് ചിന്തിക്കണം. അവരുടെ തൊഴിലും കളഞ്ഞ് ഇതവരെ തെണ്ടികളാക്കുമെന്ന് നിശ്ചയം''എന്നാണ് സ്വന്തം മൂക്കോളം എത്തുന്ന ദീര്ഘവീക്ഷണത്തോടെ രാജ്ഞി പറഞ്ഞത്.
വ്യാവസായിക വിപ്ലവത്തിന്റെ കാലത്ത് ഓരോ പുതിയ യന്ത്രവും സാങ്കേതിക വിദ്യയും വന്നപ്പോള് അക്കാലത്തെ മിടുക്കന്മാരായ തൊഴിലാളികള് സംഘടനാ ശക്തി ഉപയോഗിച്ച് അതിനെ എതിര്ത്തിരുന്നു. നെല്ലുകുത്തുന്ന യന്ത്രത്തിനെതിരെ വെങ്ങോലയിലെ തൊഴിലാളികള് എതിര്പ്പ് പറഞ്ഞതായി എന്റെയമ്മയും പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്. കംപ്യൂട്ടറിനെതിരെ നടന്ന സമരങ്ങള് നമ്മുടെ തൊഴിലാളിചരിത്രത്തിന്റെ ഭാഗമാണല്ലോ. പക്ഷെ ഇങ്ങനെ വന്ന സാങ്കേതിക വിദ്യകള് ഒക്കെ സമൂഹത്തില് പൊതുവെ തൊഴിലില്ലായ്മ ഉണ്ടാക്കിയില്ലെന്ന് മാത്രമല്ല തൊഴിലിന്റെ എണ്ണം കൂട്ടുകയും ദണ്ണം കുറക്കുകയും ചെയ്തു.
പക്ഷേ ഇരുപത്തിയൊന്നാം നൂറ്റാണ്ടില് കളി കാര്യമാകുമെന്നും ടെക്നോളജിക്കല് അണ് എംപ്ലോയ്മെന്റ് സമൂഹത്തെ വ്യാപകമായി ഗ്രസിക്കുമെന്നുമാണ് സാങ്കേതിക ശാസ്ത്രജ്ഞരും സമൂഹശാസ്ത്രജ്ഞരും ഇപ്പോള് വിശ്വസിക്കുന്നത്. കാരണം ബിഗ് ഡേറ്റാ മാനിപ്പുലേഷന്, മെഷീന് ലേര്ണിംഗ്, മൊബൈല് റോബോട്ടിക്സ് എന്നിങ്ങനെ യന്ത്രത്തെ മനുഷ്യസമമാക്കാന് കഴിവുള്ള സാങ്കേതികവിദ്യകളില് വന്കുതിച്ചുചാട്ടമാണ് ഇപ്പോള് നടക്കുന്നത്.
അപ്പോള് കെയിന്സ് പ്രവചിച്ച സാധ്യത, 'our discovery of means of economising the use of labour outrunning the pace at which we can find new uses of labour.' നമ്മെ തുറിച്ചുനോക്കുകയാണ്. ഇങ്ങനെയൊന്നും സംഭവിക്കില്ല, അഞ്ഞൂറുകൊല്ലമായിട്ടുള്ള പേടിയില്ലേ അന്നൊന്നും സംഭവിച്ചില്ലല്ലോ എന്ന ആത്മവിശ്വാസം അല്ലാതെ ഇതെങ്ങനെ ഒഴിവാകും എന്നോ ഒഴിവാക്കാമെന്നോ വികസിത രാജ്യങ്ങള്ക്ക് പോലും പിടിയില്ല.
റോബോട്ടുകളെ കൊണ്ട് പണിയൊക്കെ എടുപ്പിച്ചിട്ട് ആളുകള്ക്ക് മുഴുവന് ചുമ്മാതിരുന്ന് തിന്നാനും കുടിക്കാനും പിന്നെ അവര്ക്കിഷ്ടമുള്ളത് ചെയ്യാനും ഉള്ള പണവും സമയവും കൊടുക്കാം എന്നത് വരെ ആയി ചിന്തകള്. പ്രത്യക്ഷത്തില് പരമസുഖം എന്ന് തോന്നുന്ന ഈ സംവിധാനം മാസത്തില് ഒന്നര ലക്ഷം രൂപ ഫ്രീ ആയി കൊടുക്കാം എന്ന് വരെ പറഞ്ഞിട്ടും സ്വിറ്റസര്ലാന്റുകാര് സമ്മതിച്ചില്ല. പണിയെടുത്തേ തീരു എന്ന് ജനം.
ഇങ്ങനെ ചുമ്മാതിരുന്നു തിന്നാന് പറ്റുന്ന അല്ലെങ്കില് തിന്നേണ്ടി വരുന്ന കാലം ഒരു പക്ഷെ പത്തമ്പത് വര്ഷത്തിനകം വന്നേക്കാം. പക്ഷെ അതിനിടയില് തൊഴിലുകള് ഇല്ലാതാവാന് പോവുകയാണ്. അപ്പോള് സമൂഹം എന്നനിലയിലും വ്യക്തികള് എന്നനിലയിലും തൊഴിലുകളുടെ ഭാവി നാം ശ്രദ്ധിക്കണം. ഏതൊക്കെ തൊഴിലുകളാണ് കംപ്യൂട്ടറും റോബോട്ടുമൊക്കെ അടിച്ചുമാറ്റാന് പോകുന്നത്? ഏതൊക്കെ തൊഴിലുകളാണ് പുതുതായി ഉണ്ടാകാന് പോകുന്നത്? നമ്മുടെ തൊഴില്ജീവിതം വലിയ കുഴപ്പമില്ലാതെ മുന്നോട്ടുകൊണ്ടുപോകാന് എന്താണ് നാം ചെയ്യേണ്ടത്?. ഇതൊന്നും ശ്രദ്ധിക്കാതെ ഇന്നലെയുടെ തുടര്ച്ചയാണ് നാളെ എന്ന വിധത്തില് ജീവിക്കാന് പോയാല് പണി പാളും. ജാഗ്രതൈ..
'The future of employment: How Suceptible are jobs to computarisation' എന്ന ഓക്സ്ഫോര്ഡ് മാര്ട്ടിന് സ്കൂളിന്റെ പഠനം തൊഴില്ജീവിതത്തിന്റെ ഭാവിയില് താല്പര്യമുള്ളവരെല്ലാം വായിച്ചിരിക്കേണ്ടതാണ്. അമേരിക്കയിലെ എണ്ണൂറോളം തൊഴില് ശാഖകള് അപഗ്രഥിച്ചതിനുശേഷം അതില് 47ശതമാനവും കംപ്യൂട്ടര്വല്ക്കരിക്കാന് ഉയര്ന്ന സാധ്യതയുണ്ടെന്നും, 19 ശതമാനത്തിന് സാമാന്യം സാധ്യതയുണ്ടെന്നും, ബാക്കി 33 ശതമാനം ജോലികളാണ് താല്ക്കാലമെങ്കിലും സുരക്ഷിതമെന്നുമാണ് പഠനം പറയുന്നത്. ഇപ്പോള് ജോലിയില് ഉള്ളവരും ഇനി ജോലിക്കു നോക്കുന്നവരും ഈ പഠനം ശ്രദ്ധിക്കണം. ഇന്നത്തെ ഓരോ ജോലികള്ക്കും എന്തുസംഭവിക്കുന്നുവെന്ന് ചിന്തിക്കുന്നതിലുമെളുപ്പം ഏതൊക്കെ തരം ജോലികളാണ് കംപ്യൂട്ടറിന്റെയും റോബോട്ടിന്റെയുമൊക്കെ നീരാളിപ്പിടുത്തത്തില് നിന്നും സുരക്ഷിതമെന്നുള്ള അവരുടെ ഫ്രെയിം വര്ക്ക് ശ്രദ്ധിക്കുക.
നിങ്ങള് ചെയ്യുന്ന തൊഴിലിന്റെ പ്രധാന ഭാഗം ഇനി പറയുന്നതില് ഏതെങ്കിലും ഒക്കെ ആണെങ്കില് ആ തരം ജോലികള് കൂടുതല് സുരക്ഷിതം ആണെന്നാണ് അവരുടെ പഠനം പറയുന്നത്.
- Social perceptiveness
- Negotiation
- Persuation
- Assisting and care for others
- Fine arts
- Originality
അപ്പോള് നാളത്തെ തൊഴില് ജീവിതത്തില് നമ്മള് തിരഞ്ഞെടുക്കേണ്ടത് സമൂഹവും ആയി ബന്ധപ്പെടുന്ന ക്രീയേറ്റീവിറ്റിയും നെഗോസിയേഷനും ഒക്കെ വേണ്ട തൊഴിലുകള് ആണ്. രാഷ്ട്രീയം ആണ് ഒരുദാഹരണം. തല്ക്കാലം ഒന്നും അത് കമ്പൂട്ടര്വല്ക്കരിക്കപ്പെടാന് പോകുന്നില്ല. നിങ്ങള് ഇപ്പോള് ചെയ്യുന്ന തൊഴിലും അല്ലെങ്കില് നിങ്ങള് പഠിക്കാന് പോകുന്ന തൊഴിലും ഈ അരിപ്പയിലൂടെ ഒന്ന് കടത്തി വിട്ടു നോക്കുക.
ചില ജോലികള് ഒറ്റദിവസം കൊണ്ട് ഇല്ലാതെയാകുകയല്ല പക്ഷെ യഥാര്ത്ഥജീവിത്തില് സംഭവിക്കാന് പോകുന്നത്. മറിച്ച് മിക്കവാറും ജോലികളില് ചില ഭാഗങ്ങള് കംപ്യൂട്ടറും റോബോട്ടുമൊക്കെ ഏറ്റെടുക്കുകയാണ്. ഉദാഹരണത്തിന് ഒരു ഡോക്ടറുടെ ജോലിയില് രോഗിയുമായിട്ടുള്ള ഇന്റര്ഫേസിന് താല്ക്കാലമെങ്കിലും മനുഷ്യര് വേണമെന്നാണ് ആളുകളുടെ ആഗ്രഹം.
പക്ഷെ ടെസ്റ്റ് എല്ലാം നടത്തിക്കഴിഞ്ഞാല് രോഗനിര്ണയവും അതിന് ചികിത്സ നിശ്ചയിക്കലുമെല്ലാം കംപ്യൂട്ടറാകും ചെയ്യുക (കാന്സര് പോലുള്ള ചില രോഗങ്ങള്ക്ക് ഇപ്പോഴേ ഇങ്ങനെ ഒക്കെ ചെയ്തു തുടങ്ങി). അതിനുശേഷം സാധ്യമായ ചികിത്സാരീതികളെപ്പറ്റി രോഗിയെയും ബന്ധുക്കളെയും മനസ്സിലാക്കി കൊടുക്കുന്നിടത്ത് വീണ്ടും ഡോക്ടര് പ്രത്യക്ഷപ്പെടും. ഓപ്പറേഷന് തിയേറ്ററില് രോഗിയെ ആശ്വസിപ്പിച്ച് അനസ്തേഷ്യ കൊടുത്താല്പ്പിന്നെ പണി മുഴുവന് ചെയ്യുന്നത് റോബോട്ടാകാം. കണ്ണ് തുറക്കുമ്പോള് അടുത്തിരിക്കുന്നത് വീണ്ടും മനുഷ്യന്. എന്നിങ്ങനെ.
അപ്പോള് ഡോക്ടര് എന്ന തൊഴിലുള്ളവരുടെ ഭാവി, കംപ്യൂട്ടറും റോബോട്ടും അവരുടെ തൊഴിലുകളില് എങ്ങനെ ഫലപ്രദമായി ഉപയോഗിക്കാം എന്നതിന്നെ ആശ്രയിച്ചിരിക്കും. പുതുതായി വരുന്ന സാങ്കേതികവിദ്യകളെ സ്വായത്തമാക്കി സ്വന്തം ജോലി കൂടുതല് പ്രൊഡക്ടിവ് ആക്കുന്നവരുടെ മൂല്യവും അവസരവും കൂടും. അതിന് ശ്രമിക്കാത്തവരോ, സാധിക്കാത്തവരോ, അതിനെ എതിര്ത്തുനില്ക്കുന്നവരോ ഒക്കെ വഴിയില് വീണുപോകുകയും ചെയ്യും. മറ്റുള്ള ഏതു ജോലിയുടെയും കാര്യം ഇങ്ങനൊക്കെത്തന്നെയാണ്.
ഞാനൊരു എലീറ്റിസ്റ്റ് ആയതിനാല് യൂറോപ്പിലെയും പ്രൊഫഷണല് ജോലികളെയും ഒക്കെ പറ്റി മാത്രമേ പറയൂ എന്നൊക്കെ ആരോപണം ഉള്ളതിനാല് ഒരുദാഹരണം കൂടി പറയാം. കേരളത്തില് ഒരു ലക്ഷം പേരെങ്കിലും ചെയ്തുകൊണ്ടിരിക്കുന്ന ജോലിയാണ് ഡ്രൈവര്മാരുടേത്. പക്ഷെ ചിന്തിക്കുന്നവര്ക്ക് ഡ്രൈവര്മാരുടെ ജോലി ഏതാണ്ട് ലൈഫ് സപ്പോര്ട്ടിംഗ് സിസ്റ്റത്തില് ആണെന്ന് ഇപ്പോഴേ അറിയാം. സെന്സര് ടെക്നോളജിയിലും കംപ്യൂട്ടറിലും ബിഗ് ഡാറ്റ പ്രോസസിംഗിലുമുള്ള കുതിച്ചുചാട്ടം കാരണം രണ്ടായിരത്തി മുപ്പത്തിനപ്പുറം ഡ്രൈവര് എന്ന ജോലി ലോകത്ത് ഉണ്ടാവില്ല.
അതേസമയം കേരളത്തില് അങ്ങോളമിങ്ങോളം മസാലദോശ മുതല് ഗര്ഭനിരോധന ഉറ വരെയുള്ള വസ്തുക്കള് ഗ്രാമത്തിലെ വീടുകളിലും നഗരത്തിലെ ഫ്ളാറ്റുകളിലും 'ജസ്റ്റ് ഇന് ടൈം' എത്തിക്കാന് ഡ്രോണുകളുടെ വന് ആര്മി ഉണ്ടാകും. ഇവ നിയന്ത്രിക്കാന് ആളുകള് വേണ്ടിവരും.
അപ്പോള് ഡ്രൈവര്മാര്ക്കും അവരുടെ സംഘടനക്കും രണ്ടു പാതകള് ഉണ്ട്. ഒന്ന് ഇപ്പോള് യൂബറിനെതിരെ സമരം ചെയ്യുന്ന പോലെ ഓട്ടോണമസ് വാഹനങ്ങള്ക്കെതിരെ സമരം ചെയ്യാം, കുറേയെണ്ണത്തിനെ അടിച്ചു പൊളിക്കാം, രാഷ്ട്രീയ സ്വാധീനം വച്ച് അത്തരം വാഹനങ്ങള് വരുന്നത് കുറച്ചു കാലം കൂടി നീട്ടിവെക്കാം. അല്ലെങ്കില് ഇന്നത്തെ ഡ്രൈവര്മാരെ നാളത്തെ ഡ്രോണ് ഓപ്പറേറ്റര് ആക്കാനുള്ള ശ്രമം തുടങ്ങാം. ഇതിന് ട്രേഡ് യൂണിയനുകള്ക്കോ സര്ക്കാരിനോ ഒക്കെ മുന് കൈ എടുക്കാം. ഇല്ലെങ്കില് നമുക്ക് വ്യക്തിപരമായി മാറാന് നോക്കാം. പക്ഷെ നമ്മള് എന്ത് ചെയ്താലും ഇല്ലെങ്കിലും ഡ്രോണ് ജയിക്കും ഡ്രൈവര് തോല്ക്കും. ഡ്രോണുകളെ തോല്പ്പിക്കാന് നിങ്ങള്ക്കാവില്ല മക്കളെ!
ഇവിടെയാണ് പുതിയ ലോകത്തെ വിദ്യാഭ്യാസത്തിന്റെ രീതി മാറ്റേണ്ടി വരുന്നത്. ഏതെങ്കിലുമൊരു നല്ല തൊഴിലോ ഡിഗ്രിയോ പഠിച്ച് പിന്നെ ഒരു തൊഴില്ജീവിതകാലം മുഴുവന് ആ അറിവുവെച്ച് ആ തൊഴില് ചെയ്ത് ജീവിക്കാം എന്ന ചിന്ത ആദ്യമേ ഉപേക്ഷിക്കുക. 2025-ല് തൊഴില്രംഗത്ത് എത്തപ്പെടുന്ന ഒരു മലയാളിക്കുട്ടി രണ്ടോ മൂന്നോ തൊഴിലുകളിലൂടെ കടന്നുപോകേണ്ടിവരും. ഡ്രോണ് പൈലറ്റായി തുടങ്ങിയയാള് ഉയര്ന്ന കെട്ടിടത്തിന്റെ ജനാല വൃത്തിയാക്കുന്ന റോബോട്ടിന്റെ ഓപ്പറേറ്റര് ആകേണ്ടി വരും. ആയുര്വേദ ഡോക്ടറായി തൊഴില് തുടങ്ങുന്ന ഒരാള് ശവസംസ്കാരത്തിന് മൃതദേഹം കുട്ടപ്പനാക്കുന്ന പണിയിലേക്ക് മാറേണ്ടിവന്നേക്കാം.
ഒരു ജോലിയില്നിന്ന് മറ്റൊന്നിലേക്ക്, ഒരു രാജ്യത്തു നിന്നും മറ്റൊരു രാജ്യത്തേക്ക്, ഒരു പ്രൊഫഷനില് നിന്നും മറ്റൊരു പ്രൊഫഷനിലേക്ക് ഒക്കെ വലിയ പരിക്കില്ലാതെ ട്രാന്സിഷന് നടത്താനുള്ള കഴിവാണ് ഇനിയുള്ള കാലത്തെ തൊഴില്ജീവിതത്തിന്റെ വിജയത്തിന്റെ അടിസ്ഥാനമായി വരുന്നത്. അപ്പോള് ആദ്യം എന്തുപഠിക്കുന്നു എന്നതിനേക്കാള് ജീവിതകാലം മുഴുവന് പഠിക്കാന് പഠിക്കുക എന്നതാവും പ്രധാനം.
എന്തെങ്കിലും പ്രത്യേക സ്കില്ലില് ഇന്വെസ്റ്റ് ചെയ്യുന്നതാകും ഒരു ഡിഗ്രിയില് ഇന്വെസ്റ്റ് ചെയ്യുന്നതിലും നല്ലത് (കേരളത്തില് ഈ നിര്ദേശത്തിന് ചില പരിധികള് ഉണ്ട്, അത് ഞാന് പിന്നെ പറയാം, അത് കൊണ്ട് തന്നെ ഡിഗ്രി എടുക്കാനുള്ള പ്ലാന് മാറ്റണ്ട, പക്ഷെ ഡിഗ്രിയുടെ സമയത്തു തന്നെ സാങ്കേതിക വിദ്യയില് അധിഷ്ഠിതമായ എന്തെങ്കിലും തൊഴില് പരിശീലനം ഉറപ്പാക്കാനും ശ്രദ്ധിക്കണം). ഇപ്പോള് നിങ്ങള് ചെയ്യുന്നത് ഏതു തൊഴിലായാലും അതിലെ പുതിയ നീക്കങ്ങള് ശ്രദ്ധിക്കുക, അതിനാവശ്യമായ പരിശീലനം നേടുക, ഇതൊന്നും നിങ്ങളുടെ എംപ്ലോയര് നിങ്ങള്ക്ക് വേണ്ടി ചെയ്യാന് നിങ്ങള് നോക്കി നില്ക്കരുത്.
'ഏണിപ്പടികള്' എന്നത് പണ്ടൊക്കെ കരിയറിനെ സൂചിപ്പിക്കാന് ഉപയോഗിച്ചിരുന്ന സിംബല് ആയിരുന്നു. പക്ഷെ ഏണിയില്ക്കൂടി കയറിപ്പോകുന്ന ഒരാളുടെ ഉറച്ച കാല്വെപ്പുകളും കണക്കുകൂട്ടലുകളും അല്ല, പകരം അല്പം റിസ്ക് ഒക്കെയെടുത്ത് മരം ചാടുന്ന കുരങ്ങന്റെ മെയ്വഴക്കമാണ് പുതിയ തൊഴില് ജീവിതത്തിന് വേണ്ടത്.
ഇല്ലെങ്കില്
''ചാട്ടത്തിലെങ്ങാം പിഴച്ചുപോയോ നിന്റെ കൂട്ടത്തില് മറ്റാരും ഇല്ലാത്തതെന്തെടോ''
എന്ന ചോദ്യം ജീവിതത്തില് കേള്ക്കേണ്ടിവരും.